Variabele ND-filters worden niet vaak aanbevolen. Er is het argument dat het verduisteringsbereik te klein is, dat het universeler is met een vierkant filter dat je met behulp van een adapter voor elk object kunt plaatsen... En tot slot is er het argument dat ze vaak een lichte kleurzweem hebben. Wat hiermee niet zomaar kan worden afgewezen. Ik merkte een heel, heel lichte groene tint op. Voor het filmen zijn variabele ND-filters ontwikkeld, omdat de lichtomstandigheden vaak veranderen en door te draaien zeer snel kunnen worden aangepast. De lichte kleurzweem kan bij de beeldverwerking snel worden verwijderd. Ik vind deze filters goed voor mijn doeleinden, omdat ik vanwege de variabiliteit kan experimenteren met de verschillende verduisteringen, de filters zijn goedkoop. Ik kocht ze voor mijn belangrijkste lenzen. Ze zijn niet alleen goed voor lange sluitertijden, maar ook als het erg zonnig is. Door ze te gebruiken, kan ik langere belichtingstijden bereiken. Dit geldt ook voor portretten. Deze filters kunnen eenvoudig in de schroefdraad worden geschroefd en – wat echt belangrijk is – ook weer worden losgeschroefd. Hoe dan ook, ik kijk uit naar de eerste lange sluitertijden ermee. Ik heb ook gehoord dat de schroeffilters vignettering kunnen veroorzaken. Deze zijn ook eenvoudig te verwijderen met beeldbewerking. Bovendien zijn ze momenteel zelfs ‘modern’. De filters begeleiden mij nu bij mijn eerste stappen op het gebied van lange belichtingstijden. Als ik me professioneler voel, wordt mijn uitrusting misschien perfecter. Maar nu kijk ik ernaar uit om met hen samen te werken.